Czy zawsze jest jasne, kiedy okoliczności nie są korzystne (tak jak było w przypadku Nehemiasza), w jaki sposób urzeczywistnić wolę Pana Boga?
Niestety nie zawsze wiemy co i jak należy zrobić, aby zrealizować Bożą wolę w niekorzystnych sytuacjach. Myślę, że wiele razy, rozwiązanie problemu jest dyktowane przez okoliczności. Podobnie było w przypadku Winston'a Churchlll'a, który początkowo nie był spektakularnym przywódcą. Dopiero wtedy, gdy wybuchła wojna stał się wspaniałym liderem. Widziałem takie przypadki w kościele, możemy zobaczyć takie postacie w świecie polityki, czasami widzimy je w świecie businessu. Mówimy często, że była to właściwa osoba na właściwym miejscu we właściwym czasie do wykonania szczególnego zadania.
Postać Nehamiasza jest bardzo ciekawa. Był członkiem rodziny, Żydem, podczaszym, zarządcą, reformatorem, pisarzem, osobą z poczuciem ironii, człowiekiem, który potrafił odbudować miejsce oraz naród. Chociaż lista jest długa to wciąż moglibyśmy wymieniać jeszcze więcej cech tej skomplikowanej postaci, która kochała jeden kraj, a jednak cieszyła się zaufaniem władcy, innego kraju, który był okupantem. Warto zwrócić uwagę na kilka elementów w biografii Nehemiasza, aby stał się dla nas czymś więcej niż tylko mroczną postacią w historii biblijnej.
Relacje z rodziną
W starożytnej kulturze semickiej imiona były wskaźnikami charakteru. Mogły to być życzenia lub wartości, które cenił rodzic nadający imię, lub mogła to być cecha, jakiej rodzic pragnął dla swojego dziecka, mógł to być opis wydarzeń towarzyszących narodzinom.
Imię ojca Nehemiasza - Chakaliasz, oznacza „ten kto czeka na Pana”. Dziadkowie Nehemiasza prawdopodobnie żyli w czasach Daniela, a jednak mieli dość wiary, aby czekać na Bożą decyzję, która mogła zakończyć wygnanie. Znamy imiona dwóch synów Chakaliasza. Nehemiasz oznacza „Pan jest moją pociechą”. Wydaje się, że nadając takie imię rodzice pragnęli, aby ich dziecko skupiło się na Bogu, aby otrzymać emocjonalne wsparcie. Zastanawiam się, czy nadanie tego imienia mogło być inspirowane przez Ducha Świętego, aby wesprzeć to dziecko w wielu trudnych sytuacjach, które miały być częścią jego życia w przyszłości? Imię jego brata Chanani oznacza „łaskawy”. Wydaje mi się, że w czasie babilońsko-medo-perskiej niewoli ta rodzina pragnęła, aby jej potomkowie pielęgnowali ducha wiary i nadziei.
Znamy kilka rzeczy z historii braci. Chanani postanowił wrócić do Jerozolimy z Ezdraszem w drugiej turze uchodźców, podczas gdy Nehemiasz pozostał na dworze króla perskiego. 13 lat później Chanani był gotowy, aby odbyć podróż z powrotem do Suzy, która mogła trwać 2-3 miesiące, aby opowiedzieć swojemu bratu o stanie ruin w Jerozolimie. Wydaje mi się, że musiał ufać, że jego brat będzie mógł coś z tym zrobić. Co więcej wydaj mi się, że Nehemiasz musiał zaufać w dokładność raportu przedstawionego przez jego brata. Gdy po 12 latach pobytu w Jerozolimie, Nehemiasz musiał powrócić do Suzy, to właśnie Chanani, pod jego nieobecność zarządzał Jerozolimą. Jest jeszcze jedna wzmianka na temat rodziny Nehemiasza (4,23): czasie kryzysu przy realizacji projektu budowlanego jego rodzina jest wymieniona wśród tych, którzy kontynuowali pracę. Niewątpliwie rodzina Nehemiasza należała do grupy ludzi, która udzielała wsparcia dzielnemu liderowi.
Relacje z Bogiem
Biorąc pod uwagę rodzinną historię związaną z nazywaniem dzieci językiem, który wskazywał na związek z Bogiem Jahwe, nie dziwi nas, że pierwszą rzeczą, którą Nehemiasz uczynił po zbadaniu stanu Jerozolimy, była modlitwa do Boga. Faktycznie Nehemiasz pozostaje w stanie modlitewnej łączności z od miesiąca Kislev na początu zimy, aż do miesiąca Nisan - wczesną wiosną. Nisan jest miesiącem w którym odbywał się Pesah. Ciekaw jest to, że szansa na ratunek zainicjowany przez Nehemiasza, pojawia się w momencie rocznicy Wyjścia z Egiptu przed wiekami. Nic nie wskazuje na to, że przez te trzy miesiące Nehemiasz był sfrustrowany Bogiem, choć jego zmartwienie stało się w końcu widoczne na dworze króla perskiego. Kiedy król Artakesrkses zapytał go o powód zmartwienia, pierwszą rzeczą, którą Nehemiasz zrobił, było modlitwa, a następnie śmiała prośba o wielki dar, który został mu udzielony. Całą chwałę za udzielony dar Nehemiasz oddaje „dobrotliwej ręce Boga” (2,8). Kiedy Sanballat i Tobiasza zaczynają drwić z planów Nehemiasza, jego pierwsza reakcja to modlitwa, „Słuchaj, Boże nasz, w jakiej jesteśmy pogardzie!” (4,4). Cały list Nehemiasza jest wypełniony opisem polegania na Bogu Jahwe. Podoba mi się to, że
Nehemiasz bardzo wyraźnie rozumie relację pomiędzy Bogiem i człowiekiem i uznaje potrzebę obecności Boga w swoim życiu i obowiązkach. W jego modlitwach możemy wysłyszeć zaufanie i wiarę: „Zachowaj to, mój Boże, w pamięci ku mojemu dobru!” (13:31).
Relacje z królem
Nehemiasz podczaszym króla. W czasach Achemenidów, aby pełnić taką funkcję trzeba było wykazać się skromnością, pracowitością, odwagą, pięknem i wiarygodnością. Podczaszy przynosił królowi wino i często próbowali go, aby upewnić się, że napój nie został zatruty. Zaufanie, jakim cieszył się podczaszy związane było często z jego szczególnymi cechami charakteru, które wraz z jego pozycją, która łączyła się z ryzykiem życia, dawało mu dostęp do zrozumienia zakulisowych problemów dworu i powodowało, że był on bardzo wpływową osobą.
Nehemiasz prawdopodobnie służył na dworze króla Artakserkses I. Starożytni historycy podają, że ojciec Artakserksesa został zamordowany przez dowódcę strażników królewskich, z pomocą eunucha. Monarcha z taką historią rodzinną, na pewno zachowywał ostrożność. Fakt, że Nehemiasz, członek podbitego narodu, mógł znaleźć się na tak wysokim poziomie na dworze króla może świadczyć, że było on osobą o nieposzlakowanej uczciwości. Na jego pozycję na dworze króla mógł mieć również wpływ historii Mordechaja, Estery oraz Ezdrasza.
Dlatego Nehemiasz mógł uzyskać długoterminowy urlop z pracy, oraz listy do zarządców Trans-Eufratu o udzielenie pomocy „aby mi pozwolili przejść do Judei ”i oraz do Asafa strażnika lasu królewskiego „aby mi dał drzewa na obelkowanie bram cytadeli świątynnej i na mur miejski oraz na dom, do którego się wprowadzę.”(2,7,8). Na dodatek Nehemiasz otrzymał eskortę oficerów armii wraz z kawalerią”. Ta historia wskazuje na niezwykle cenne relacje jakie miał Nehemiasz z królem oraz na wpływ Ducha Świętego.
O zaufaniu jakim cieszył się Nehemiasz wskazuje również historia z okresu budowania murów miejskich, kiedy Sanballat wysłał do króla list, oskarżając Nehemiasza o spiskowanie i bunt. Nehemiasz wiedział, że taki list mógłby zagrozić jego życiu, gdyby król uwierzył w jego treść. Tak się jednak nie stało. W swoim liście Nehemiasz napisał: „Wtedy ja wysłałem do niego taką odpowiedź: Nic z tego wszystkiego, co ty mówisz, nie zaszło, ale sam to wszystko zmyśliłeś. 9 Wszyscy oni bowiem straszyli nas myśląc o nas: Braknie im sił do dalszej pracy i nie zostanie ona wykonana. Toteż jeszcze bardziej się do niej przyłożyłem.” (6: 8, 9). Nie mamy żadnej wzmianki o tym, że król kiedykolwiek kwestionował lojalność Nehemiasza przez jego dwie kadencje jako zarządcy Jerozolimy.
Umiejętności przywódcze
Oto kilka przykładów dobrego przywództwa, którego ślady znajdujemy w tekście.
Dobry przywódca zajmuje się swoim ludem i często przemawia w jego imieniu. Nehemiasz miał wiedzę na temat wad ludu w Jerozolimie. Jednocześnie w tekście Biblii nie ma wzmianki o jego osobistych grzechach i chociaż mógł modlić się: „Panie, dziękuję ci, że nie jestem jak niewierzący”, Nehemiasz utożsamia się ze swoim ludem. „Niecnie postąpiliśmy wobec ciebie” (1: 7). Nie dystansował się przed Bogiem od ludzi nieposłusznych. Zamiast tego, wstawiał się za nimi. „Spraw, proszę, aby poszczęściło się dziś twemu słudze i okaż mu zmiłowanie wobec tego męża (Artakserksesa)”. Okazana dobroć miała przynieść pożytek Jerozolimie i jej ludowi.
Dobry lider dobrze planuje. Nehemiasz przygotował materiały, które przywiózł na potrzeby budowy. W rozdziale 2 dowiadujemy się o nocnej inspekcji miasta zanim spotkał się z przywódcami. Na spotkanie z przywódcami przyszedł rano z wiedzą, planami i zachętą, które ich zaskoczyły. Kiedy przedstawił przywódcom Jerozolimy swoją jasno nakreśloną propozycję: „Opowiedziałem im o dobrotliwej ręce mojego Boga, która była nade mną, oraz o słowach, jakie wypowiedział do mnie król. A wtedy oni rzekli: Zabierzmy się do budowy!” (Neh 2:18) i budowa się rozpoczęła.
Dobry lider odnotowuje sukcesy ludzi. „Zabrał się więc arcykapłan Eliaszib wraz ze swoimi braćmi kapłanami do odbudowy Bramy Owczej” (3,1) „Bramę Rybną budowali synowie Hassenai;”. (3,3) „Szallum, syn Hallochesza, naczelnik drugiej połowy okręgu jeruzalemskiego, [naprawiał] wraz ze swoimi córkami.”(3,12).
Dobry przywódca chroni swoje stado przed wilkami. Kiedy Sanballat i Tobiasz rozpoczęli swoją kampanię zastraszania, stworzył system uzbrojonych zespołów budowniczych, w tym siebie i swojej rodziny.
Dobry przywódca chroni także swój lud przed krzywdą wyrządzoną przez współobywateli. Kiedy, urzędnicy nadużywali swojej władzy do tego stopnia, że zwykli ludzie stawali się niewolnikami. Nehemiasz miał odwagę, aby im powiedzieć, „To, co robicie, jest złe.” Nehemiasz przekazując zboże i pieniądze tym, którzy cierpieli niedostatek.
Dobrzy przywódcy podają przykłady wyrzeczenia, aby przynieść korzyści tym, którym służą. W obliczu krzywd wyrządzonych przez urzędników i ludzi bogatych Nehemiasz troszczył się o prosty lud.
„14 Również nie korzystałem ani ja, ani moi bracia z utrzymania przysługującego namiestnikowi od dnia, kiedy ustanowiono mnie ich namiestnikiem w ziemi judzkiej, to jest od dwudziestego aż do trzydziestego drugiego roku panowania króla Artakserksesa, czyli dwanaście lat. 15 Namiestnicy poprzedni, którzy byli przede mną, byli ciężarem dla ludu, pobierając od nich w żywności i winie dziennie równowartość czterdziestu sykli srebra. Również ich słudzy zadawali gwałt ludowi. Ja tak nie postępowałem z bojaźni przed Bogiem. 16 Tak samo przykładałem się do odbudowy tego muru, a pola nie nabyłem; wszyscy też moi słudzy gromadzili się przy tej pracy. 17 A chociaż z mojego stołu korzystało stu pięćdziesięciu mężów, Żydów i naczelników, oraz ci, którzy przybywali do nas spośród okolicznych pogan, 18 i chociaż na jedno dzienne utrzymanie wychodziło: jeden wół, sześć doborowych owiec i drób, wszystko na mój koszt, a co dziesięć dni bukłaki z winem w obfitości - mimo to nie domagałem się utrzymania przysługującego namiestnikowi, gdyż i tak pańszczyźniana robota znacznie obciążała ten lud.”(5: 14-18)
Cele
Swoim przykładem i działaniami Nehemiasz dał wzór, w jaki sposób przywódcy w Judzie powinni budować relacje ze swoimi obywatelami oraz sąsiednimi narodami. Jego przykład daje nam wzór, jak zbudować relację z Bogiem, jak otoczyć się ludźmi, którzy mogą udzielić nam wsparcia, oraz w jaki sposób prowadzić konsekwentne działanie.
DO PRZEMYŚLENIA
Jeśli Nehemiasz był tak ważnym urzędnikiem na dworze perskiego króla, jak to jest możliwe, że mógł on okazywać swoje emocje, kiedy „wykonywał swój urząd” lub mówiąc bardziej kolokwialnie, gdy „był w pracy”? (Ne 1,1-4)
W jakim stopniu modlitwa Nehemiasza może być dla nas wzorem w czasach głębokiego cierpienia?
Biorąc pod uwagę jego zdecydowaną postawę Nehemiasza wobec ludzi, warto pomyśleć o zdaniu, które powiedział kiedyś Johann Wolfgang von Goethe: „Człowiek czynu jest zawsze bezwzględny. Nikt nie ma sumienia jedynie obserwator.” Czy można porównać podejście Nehemiasza i Pana Jezusa do różnych problemów i konfliktów?
Komentarze