Co dla mnie, dla ciebie znaczy chrzest święty? Na ile człowiek powinien być przygotowany do chrztu świętego? Jak długo powinien się do tego obrządku przygotowywać? Jakie kryteria powinien spełnić?
Mamy całą masę pytań, oczekiwań... spojrzeń na katechumenów i przygotowań do chrztów!
Chrystus Pan po chwalebnym zmartwychwstaniu, lecz przed wniebowstąpieniem, dokonał wielkiego postanowienia: upoważnił swych uczniów do kazania i nauczania Ewangelii oraz wykonywania obrzędu chrztu: „ A Jezus podszedł do nich i powiedział: ’Otrzymałem pełną władzę w niebie i na ziemi. Idźcie więc i pozyskujcie uczniów we wszystkich narodach! Udzielajcie im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego! Nauczajcie ich, aby zachowywali wszystko, co wam nakazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do końca świata.” Ew. Mateusza 28, 18-20
W powyższych słowach Zbawiciel ustanowił chrzest, który jest widzialnym znakiem odrodzenia w Chrystusie i uroczystą formą zawarcia przymierza z Bogiem. Chrzest ten staje się początkiem chrześcijańskiego życia i wstępem do ‘społeczności Syna Bożego’, czyli Jego Kościoła. Jest zatem doniosłym aktem o znaczeniu sięgającym wieczności i decyzją, której nie można podjąć w sposób bezwolny lub lekkomyślny. Dlatego obrzęd ten uwarunkowany jest szeregiem okoliczności natury ewangelicznej.
Pierwszym warunkiem prawdziwego chrztu jest znajomość zasad chrześcijańskiego życia. Jezus powiedział: „ Idźcie więc i pozyskujcie... Udzielajcie im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!... Nauczajcie ich...”.
Nauka ta jest źródłem wiary chrześcijańskiej i to zarówno w znaczeniu religijnej wiedzy o Bogu i Zbawicielu, jak samego aktu wiary. Wiara bowiem powstaje – wedle słów ap. Pawła – „ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Boże” (Rzym. 10, 17)
Drugim warunkiem prawidłowo przyjętego chrztu jest wiara, bez której „nie można podobać się Bogu” (Hebr. 11, 6), i która wiedzie do odnowy życia. Ona również musi poprzedzać chrzest. „ Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, ten się potępi” Ew. Marka 16, 16
„ Jezus mu odrzekł:’ Uroczyście zapewniam cię: Jeśli ktoś nie narodzi się z wody i Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” Ew. Jana 3,5
W akcie wiary występuje – obok elementów uczuciowych i wolicjonalnych – również pierwiastek natury poznawczej. Akt wiary jest nie do pomyślenia bez udziału świadomości i rozsądku.
Dalszy warunek chrztu wymienia ap. Piotr: „ Piotr odpowiedział: ‘ Nawróćcie się i każdy z was niech przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów. Wtedy otrzymacie dar Ducha Świętego” Dzieje Ap. 2, 38
Innym warunkiem chrztu świętego jest wyznanie wiary. Pismo św. wspomina o pewnym etiopskim dworzaninie królewskim, któremu ewangelista Filip opowiadał o Jezusie. Gdy Filip pouczył swego dostojnego rozmówcę o Zbawicielu świata, Etiopczyk odczuł potrzebę ofiarowania swego serca Jezusowi i zapragnął chrztu. Wówczas Filip oświadczył: „Jeśli wierzysz z całego serca, jest to możliwe”. Dworzanin królewski zrozumiał, że winien wyznać wiarę Chrystusa, odrzekł więc uroczyście: „Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym”. Sprawozdanie biblijne podaje następnie że Etiopczyk kazał zatrzymać powóz i „obaj, Filip i dworzanin, zstąpili do wody”, gdzie odbył się obrządek chrztu.
Biblijny chrzest, poprzedzony pouczeniem i żywą wiarą, wymaga przede wszystkim świadomości; może być udziałem wyłącznie osób rozporządzających pełnią władz duchowych i odpowiedzialnych za swoje życie, tych, którzy rozumieją znaczenie czynów i mogą kierować swym postępowaniem.
Zapewne znasz czytelniku historię nawrócenia dworzanina etiopskiego, na ile on znał prawa poprzedzające chrzest; na ile znał przepisy, które będzie musiał spełniać?...W chwili spotkania się z Filipem: „ Jechał na wozie i czytał proroka Izajasza. Duch zaś powiedział do Filipa: ‘ Podejdź i uchwyć się jego wozu!’ Gdy Filip podbiegł, usłyszał, że tamten czyta proroka Izajasza. Zapytał więc: ‘ Czy rozumiesz, co czytasz?. A on odpowiedział: ‘ Jakże mogę zrozumieć, skoro nikt mi tego nie wyjaśnił?. Zaprosił więc Filipa, aby usiadł obok niego, A czytał następujący fragment Pisma: ‘Prowadzą go jak owcę na zabicie, a On jak baranek, gdy go strzygą, milczy i nie otwiera usta swoich. W jego poniżeniu wyjęty został spod prawa. Któż może mówić o Jego trwaniu, skoro przerwano bieg Jego życia? A urzędnik zapytał Filipa: ‘ Powiedz mi, proszę, o kim pisze prorok? O sobie samym czy też o kimś innym?. Wtedy Filip, wychodząc od przeczytanego tekstu Pisma, opowiedział mu Ewangelie o Jezusie. W czasie dalszej podróży przybyli nad jakąś wodę. Wtedy urzędnik powiedział: ‘ Patrz! Woda. Co przeszkadza, bym został ochrzczony? Kazał zatrzymać wóz i obaj – Filip i urzędnik – zeszli do wody. Tam Filip go ochrzcił.” (Dzieje Apostolskie 8,28-38)
Kiedy jest więc czas na chrzest? – czy wtedy kiedy znam wszystkie prawa i zasady czy wtedy kiedy jestem gotowy przyjąć Jezusa jako swojego Zbawiciela i Ducha Świętego, który uzdolni mnie do pokonywania różnych problemów i uzależnień.
Jeżeli Duch Święty wpływa na moje życie i moje zainteresowania – to czy nie będzie mnie prowadził w dalszym życiu i uzdalniał do pokonywania wszelkich przeszkód życiowych?
„Lecz jeśli Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest śmiertelne z powodu grzechu, Duch daje życie dzięki usprawiedliwieniu. Jeśli więc mieszka w was Duch Tego, który wskrzesił Jezusa z martwych, to Ten, który wskrzesił Chrystusa z martwych, ożywi wasze śmiertelne ciała dzięki mieszkającemu w was Jego Duchowi... Jeśli bowiem żyjecie według ciała, umrzecie. Jeżeli jednak mocą Ducha usuniecie uczynki ciała, będziecie żyli. Ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi”.(List do Rzymian 8,10-14)
Komentarze