Wersja dźwiękowa:
Audio player will not be visible in the editor.
Do not centre or colour this content, as it will be done automatically.
1 września, o godz. 12.00 w południe znów w wielu miastach Polski zawyją syreny, ustanie ruch – ludzie będą czcili minutą ciszy tych, którzy walczyli o swój i innych dom i zginęli czy zostali wymordowani... gdy zapłonął nagle świat.
Słuchając piosenki sprzed lat, wspomnijmy o tamtych czasach, ale nie tylko – wspomnijmy tych, którzy na całym świecie doświadczają obecnie wojen, walk bratobójczych; gdzie dzieci i ludzie cierpią, ludzie którzy nikomu nie zawinili... dzieci, które chciałyby normalnie żyć.
Gdy zapłonął nagle świat,
Bezdrożami szli
Przez śpiący las.
Równym rytmem młodych serc,
Niespokojne dni
Odmierzał czas.
Gdzie pozostał ognisk dym,
Dróg przebytych kurz,
Cień siwej mgły...
Tylko w polu biały krzyż
Nie pamięta już,
Kto pod nim śpi...
Jak myśl sprzed lat,
Jak wspomnień ślad
Wraca dziś
Pamięć o tych, których nie ma.
Żegnał ich wieczorny mrok,
Gdy ruszali w bój,
Gdy cichła pieśń.
Szli, by walczyć o twój dom
Wśród zielonych pól
O nowy dzień.
Bo nie wszystkim pomógł los
Wrócić z leśnych dróg,
Gdy kwitły bzy.
W szczerym polu biały krzyż
Nie pamięta już,
Kto pod nim śpi...
Nie taki świat Bóg chciał dać człowiekowi – nie tego chciał dla człowieka. Kiedy jednak zapanowało zło, świat stawał się coraz bardziej zwyrodniały. Człowiek zapomniał o Bogu... człowiek stał się człowiekowi wilkiem.
Dziś całe stworzenie wzdycha i woła – przyjdź Panie Jezu, połóż kres naszej biedzie – połóż kres wojnom i cierpieniom według obietnicy, że przyjdziesz wkrótce po raz drugi. Apostoł Jan opisuje ten moment: „Następnie ujrzałem nowe niebo i nową ziemię... On otrze z ich oczu wszelką łzę i nie będzie już śmierci ani bólu, ani krzyku, ani cierpienia, bo pierwsze rzeczy przeminęły.” Apokalipsa 21, 1.4
Przyjdź Panie Jezu – czekamy z utęsknieniem!
Komentarze