Dandenong Polsko-Australijski Kościół Adwentystów Dnia Siódmego

Lubię fasole, a one mnie nienawidzą. Zjedzenie ich powoduje u mnie wzdęcia i gazy. Wiem, że są bogatym źródłem błonnika, którego wszyscy potrzebujemy. Co powinienem zrobić? 

Wersja dzwiękowa

Błonnik jest bardzo ważną i pożądaną częścią naszej diety. Zachodnia dieta w większości spolega na rafinowanych i przetworzonych produktach, przez co spadła w niej znacznie zawartość błonnika. Kiedy dr Denis Burkitt pisał 40 lat temu o błonniku, czynił to z perspektywy doświadczeń afrykańskich. Dieta afrykańska w tamtym czasie była bogata w pełne ziarno, rośliny strączkowe, które dostarczały wielkich ilości niezbędnego błonnika. Niski procent chorób serca, zapalenia uchyłku jelita (diverticulitis) – zawdzięczano błonnikowi w diecie.

Typowa dieta amerykańska zawiera tylko ok. 40% zalecanej ilości błonnika. Pochodzi on z rafinowanej białej mąki. To ukazuje biedny obraz zachodniej diety.

Błonnik znajduje się w owocach, warzywach, roślinach strączkowych, do których należą groszek, fasole, soczewica oraz orzeszki ziemne. Zazwyczaj mówimy o dwóch rodzajach błonnika: rozpuszczalnym w wodzie i nie rozpuszczalnym.

Błonnik nierozpuszczalny wchłaniając wodę, zmiękcza i zwiększa objętość stolca. Rozpuszczalny, jest odżywką dla dobrej bakterii wewnątrz jelit, przyczyniając się do zdrowego stanu i perystaltyki jelit.

By docenić ważność i wartość błonnika, należy konsumować go w większych ilościach niż normalnie. Instytut Medyczny zaleca 21 gramów błonnika dziennie dla kobiet i 30 gramów dla mężczyzn, tych powyżej 50 lat życia. Rekomendowane  spożycie 5 owoców i warzyw, pokryje dzienne zapotrzebowanie, gdy będzie im towarzyszyć 6 porcji potraw pełnoziarnistych.

Mieszanka błonnika rozpuszczalnego i nierozpuszczalnego jest najlepsza, dlatego jabłko powinno być jedzone ze skórką, ponieważ dostarcza nierozpuszczalnego błonnika w tej samej ilości co rozpuszczalnego w miąższu jabłka. Ten błonnik pomaga w obniżeniu ryzyka chorób serca, a każde zwiększenie o 10 gramów  w stosunku do rekomendowanej ilości 30 gramów – zmniejszy ryzyko ataku serca o 14%  a ryzyko kardiologicznej śmierci o 27%.

Błonnik również obniża poziom cholesterolu może dlatego, że wiąże sole żółciowe, które są wytwarzane z cholesterolu i zmuszają wątrobę do większej  produkcji i wydzielania.

Osoby spożywające większe ilości błonnika, tracą więcej wagi. Dlatego zmniejsza się zachorowalność na cukrzycę typu 2. W 2007 r.  przeprowadzone badania zdrowia służb pielęgniarskich wykazały, że ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 spadło 21% przy spożywaniu ekstra 2 porcji produktów pełnoziarnistych dziennie..

Ciekawe jest to, że osoby cierpiące na choroby jelit (irritable bowel syndrome) nie odczuły korzystnej poprawy spożywając błonnik, sugeruje to, że neurogenetyczna przyczyna tej dolegliwości może być bardziej dominująca.

Osoby cierpiące na obstrukcję, zwiększając ilość błonnika oraz większą konsumpcję wody, odczuwają korzystny jego wpływ. Zalecane jest stopniowe i świadome zwiększanie błonnika wolno i przez kilka tygodni.

A teraz o twoim problemie z fasolą:  należy namoczyć fasolę przez noc, rano odlać wodę. Następnie znowu odlać wodę, w której zagotujesz fasolę. Wtedy usunie się dużo błonnika rozpuszczalnego w wodzie. To on jest pożywką dla bakterii, które powodują wzdęcia, może wtedy zasmakujesz fasole a one przestaną cię nienawidzić.

Jeśli nadal nie będziesz tolerować fasoli, to błonnik znajdziesz w innych produktach. Generalnie mówiąc, lepiej spożywać błonnik w pokarmach naturalnych, niż szukać go w suplementach spożywczych. Ta staromodna owsianka z owocami leśnymi na śniadanie, znowu wygląda bardzo ponętnie.

Tłumaczyła na język polski – Barbara K. R. Stojkowicz

/ „Fabulous Fiber” – by Allan R. Handysides,  a board certified gynecologist, is director of the General Conference Health Ministries Department & Peter N. Landless, a board-certified nuclear cardiologist, is associate director of the General Conference Health Ministries Demapartment; ADVENTIST WORLD,  July 9, 2011/