Z największym smutkiem i ubolewaniem zawiadamiamy o śmierci księdza pastora profesora doktora habilitowanego Zachariasza Łyko (lat 79), który w dniu wczorajszym w godzinach wieczornych zmarł nagle we własnym domu. Odszedł pełniąc do końca wartę na posterunku służby kościelnej. Kilka godzin wcześniej w imieniu Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, brał jeszcze udział w spotkaniu z prezydentem RP Lechem Kaczyńskim. Rozstajemy się z największym autorytetem polskiego Kościoła Adwentystycznego, człowiekiem świata nauki, kultury i religii. Żegnamy jednego z najwybitniejszych intelektualistów i humanistów polskiego życia społecznego. Cześć jego pamięci!
Całej rodzinie pogrążonej w smutku, składamy szczere kondolencje pozostając w modlitwie i w oczekiwaniu na Dzień Zmartwychwstania wszystkich tych, którzy zasnęli w Panu
Zachariasz Łyko
Urodził się 21 kwietnia 1929 roku w Zakopanem, jako syn Franciszka, artysty rzeźbiarza, spokrewnionego z dawnym rodem Oboleńskich, oraz Zofii z Klejów rodem z Krakowa. Po ukończeniu szkoły średniej na kompletach tajnego nauczania w Zakopanem i uzyskaniu matury, podjął w Krakowie studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim i studia teologiczne w Adwentystycznym Seminarium Duchownym.
W roku 1948 powołany został do służby w Kościele Adwentystów Dnia Siódmego, działając początkowo w charakterze wykładowcy seminaryjnego, następnie jako pastor Zboru Poznańskiego i sekretarz Diecezji Zachodniej Kościoła Adwentystów w Poznaniu, z czasowym pełnieniem w trudnym roku 1953 funkcji zwierzchnika Kościoła w Warszawie.
Od roku 1959 zamieszkał w Warszawie, gdzie piastował różne stanowiska, m. In. sekretarza i zastępcy przewodniczącego Kościoła, redaktora naczelnego Wydawnictwa „Znaki Czasu”, dyrektora Ośrodka Radiowego „Głos Nadziei”, nauczyciela seminaryjnego i dyrektora Sekretariatu Kościoła do Spraw Publicznych, rozwijając na tych stanowiskach szeroką działalność kościelną, społeczną, międzywyznaniową , dydaktyczno-naukową i publiczną w kraju i na obszarze międzynarodowego adwentyzmu.
W roku 1975 uzyskał doktorat, a w roku 1977 podjął pracę w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, gdzie się habilitował i zdobył tytuł naukowy profesora zwyczajnego, kierując zarazem Katedrą Filozofii i Socjologii. Studiował także nauki teologiczno-filozoficzne w Anglii USA, a w roku 1976 prowadził gościnne wykłady w Adrews University w USA.
Uczestniczył w wielu konferencjach i zjazdach w kraju i za granicą, odbył kilka podróży studyjnych m. in. na Bliski i Daleki Wschód.
Pod koniec Soboru Watykańskiego II przebywał w Rzymie. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 2000 artykułów rozpraw naukowych oraz 30 książek (był w trakcie kończenia kolejnej). Wypromował kilkudziesięciu magistrów, kilku doktorów oraz recenzował prace habilitacyjne i naukowe dorobki profesorskie.
Był współautorem Statutu Kościoła, członkiem Zespołu Doradców Sejmowych Sejmy IX kadencji, współprzewodniczącym Komisji Redakcyjnej Rządowo-Kościelnej przygotowującej ustawę o stosunku Państwa do Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, uczestniczył w pracach Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego.
Był członkiem wielu organizacji, m. In. Okręgowej Izby Radców Prawnych, Stowarzyszenia Dziennikarzy RP, Polskiego Towarzystwa Przeciwtytoniowego, Polskiego Stowarzyszenia Wolności Religijnej, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego i współprzewodniczącym Zespołu Rozmów Bilateralnych Katolicko-Adwentystycznych.
Od roku 1999 piastował funkcję Doradcy Zarządu Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego. Był współautorem ekumenicznego przekładu Pisma Świętego. Biografia duchownego znajduje się w Małej encyklopedii teologicznej, Słowniku biograficznym „Współcześni uczeni polscy”, Roczniku Teologicznym Chat (z. 1-2/1999), Ruchu Filozoficznym i w Leksykonie Polskiego Dziennikarstwa (Warszawa 2000).
Nota na podstawie książki „Kościół Adwentystów Dnia Siódmego – Historia, nauka, ustrój, posłannictwo” wydanej przez Chrześcijański Instytut Wydawniczy „Znaki Czasu” (2000).
© fot. Jan Kot
Informację pobrano ze strony:http://www.adwentysci.waw.pl
Redakcja strony internetowej i cały zbór DANDENOND - MELBOURNE, AUSTRALIA - łączy się z Rodziną i Kościołem w Polsce w smutku.
Niech łaskawy Bóg pocieszy i da siły do dalszej wędrówki ziemskiej i wytrwania w wierze na spotkanie się przy powtórnym przyjściu Chrystusa Pana.
Komentarze