W minioną sobotę, jak co tydzień mieliśmy okazje wspólnie spotkać się na czas nabożeństwa. Tym razem nabożeństwo było nieco inne niż zazwyczaj, bo miały w nim udział również i dzieci. Dzieci przedstawiły krótki program, w czasie którego opowiadały o ludziach, którzy zbierają się razem na nabożeństwa w Peru i Brazylii. Radosny śpiew dzieci i wypowiadane przez nie słowa zapewne rozgrzały serca wszystkich zgromadzonych.
Kolejnym miłym elementem tego dnia była możliwość złożenia życzeń dla braterstwa Przychodzkich z okazji rocznicy ich ślubu. Ponownie składamy im życzenia Bożego prowadzenia na każdy, kolejny dzień ich wspólnego życia.
W czasie drugiej części nabożeństwa kazanie kierował do nas pastor Bud Beaty. Myślę, że jego słowa dla wielu z nas były chwilą do głębokiego zastanowienia się nad własnymi planami i naszym życiem. Pastor Bud podniósł bowiem niezwykle ważne kwestie: Czy już dziś żyjemy tak jak byśmy chcieli być w niebie? Czy planujemy tam spędzić wieczność? Co oznacza zaprzeć się samego siebie? Zapewne każdy z nas powinien znaleźć jak najszybciej odpowiedzieć dla siebie na te pytania, szczególnie teraz gdy będziemy zaczynać kolejny, Nowy Rok, który zapewne będzie przybliżał nas do przyjścia Pana Jezusa.
Video player will not be visible in the editor.
Do not centre or colour this content, as it will be done automatically.
Audio player will not be visible in the editor.
Do not centre or colour this content, as it will be done automatically.
Comments
DRODZY JUBILACI!
Szli raz i gdzieś się spotkali, popatrzyli na siebie i zaraz się pokochali. On rzekł i ona: chcę ciebie! No i wtedy razem poszli, No i aż przed ołtarz doszli! Z dwu dawnych dróg samotności zrobili drogę miłości. Wielu miodowych dni, Wspólnych radości bez trosk, Spełnienia wymarzonych chwil, Oby sprzyjał Wam los!
Tego życzy Wam rodzina, Skolasinskich z Olsztyna.